Pyton skalny

Pyton skalny (Python sebae) - znany także jako pyton hieroglifowy; wąż z rodziny dusicieli, największy wąż Afryki.
Występowanie
Zamieszkuje Afrykę centralną, i południową. Od suchych, trawiastych stepów, przez sawanny, do terenów kamienistych i lasów galenowych, nie występuje w wilgotnych dżunglach.


Wygląd
Pyton skalny posiada dużą, szeroką głowę ciało ma krępe i masywne. Pod fizycznym względem nie różnią się od azjatyckich krewnych, takich jak : pyton siatkowy, czy birmański. Nie są tak masywne jak pytony birmańskie, ani tak długie jak pytony siatkowane. Nie stanowią rzadkości samice o długości 5,5 m i o masie dochodzącej 100kg. Rzadko natomiast przekraczają 6m długości. Maksymalna wielkość nie jest do końca znana uważa się, że może dorastać do 7,6 m, jednak były doniesienia o osobniku, który mierzył aż 9,80 m. Duże osobniki w naturze spotykane są coraz rzadziej ze względu na ingerencje człowieka w środowisko naturalne tych pytonów. Ubarwienie jest z reguły brązowe, szarawe, wzór cętkowany w odcieniach szarych, brązowych i czarnych. Ubarwienie doskonale maskuje tego wielkiego pytona w afrykańskiej sawannie.


Wielkość
Świeżo wyklute młode mają 55-70 cm długości i ważą 35-70 g. Pyton skalny przeciętnie osiąga 5 - 5,5 metra w przypadku samic, 4 - 4,5 metra w przypadku samców. Gdyby brać pod uwagę stosunek masy do długości to najsilniejszy z pytonów. Potężne umięśnienie wąż ten wykorzystuje do polowania na duże ssaki, takie jak antylopy impala, ważące do 70 kg. Wzrost tych pytonów nie jest tak intensywny, jak azjatyckich krewnych, rośnie wolniej, dojrzewa później. Samice są masywniejsze, znacznie większe od samców. Posiadają także krótszy ogon i mniejsze pazury odbytowe.


Pożywienie
Opiera się ona na wszystkim co pyton jest wstanie zjeść. Wszystkie dusiciele zjadają to, co zdołają zabić i połknąć. Pyton skalny jest w stanie zjeść niemal każde zwierzę, jakie zabije, gdyż przy połykaniu wielkość zdaje nie mieć znaczenia. Zdarza się mu połykanie tak wielkiej ofiary, iż po jej pożarciu wąż nie jest w stanie pełzać, co prowadzi do nieuniknionej śmierci w promieniach afrykańskiego słońca. Ponieważ gęstość zaludnienia w jego środowisku jest mała - mało jest myszy, szczurów, czy drobiu. Jedna impala lub 2-3 małpy całkowicie wystarczają, by dorosły pyton skalny przeżył rok.


Pytony skalne w niewoli
Skalne pytony są nie wymagającymi podopiecznymi i mają niemalże te same wymagania jak większość innych boa i pytonów. Większość dorosłych osobników może komfortowo być utrzymywanych w zbiornikach o wymiarach 200x100x90. Najważniejsze jest zachowanie zdrowego, czystego środowiska w zbiorniku pytona. Temperatura oraz wilgotność są najważniejszymi parametrami. Gradnient temperatury między 28°C, a 32°C wydaje się optymalny, przy wilgotności na poziomie 60%. Zbiornik można ogrzewać żarówkami, promiennikami ceramicznymi, matami grzejnymi, czy kablami grzejnymi.
Sposób i metoda nie jest ważna, tak długo jak osiągamy w zbiorniku odpowiednią temperaturę. Z obserwacji jak i doświadczeń hodowców z całęgo świata jasno wynika, iż wąż ten jest wyjątkowo kąśliwy , pobudliwy oraz nie zmienia raczej charakteru z wiekiem, jeśli zmiana następuje to jest niewielka. Opinia ta oparta jest w większości na osobnikach dziko odławianych.

Oświetlenie
Cykl dobowy powinien wynosić 12h. Powinno się używać niezbyt intensywnego, stonowanego światła, zbyt ostre i jasne światło wpływa niekorzystnie na jego usposobienie.

Terrarium
Duże osobniki przetrzymujemy w zbiornikach o minimalnych wymiarach 180x90x50 cm lub większych budowanych samodzielnie dla samic oraz 150x70x50 cm dla samców.
Większość dorosłych osobników może komfortowo być utrzymywanych w zbiornikach o wymiarach 250x100x60cm.
Powinno być bardzo solidne ze względu na rozmiar i siłę węża, ale jednocześnie bardzo proste, gazety lub trociny jako podłoże jest najtańsze, najbardziej sterylne oraz wyjątkowo łatwe do czyszczenia. Konieczny jest także pojemnik z czystą wodą, pytony te piją bardzo dużo wody. Wszelkiego rodzaju dodatki, jak kryjówki, gałązki, konarki, roślinki zdadzą egzamin przez pierwsze 1-2 lata, później w miarę wzrostu masy wszystko pyton zniszczy.\

Długość życia
Dożywa około 20 lat.

Systematyka
Domena eukarioty
Królestwo zwierzęta
Typ strunowce
Podtyp kręgowce
Gromada gady
Rząd łuskonośne
Podrząd węże
Rodzina dusiciele
Podrodzina pytony
Rodzaj Python
Gatunek pyton skalny
Nazwa systematyczna Python sebae
(Gmelin, 1788)

ŹRÓDŁA:
http://www.terrarium.com.pl
www.wikipedia.pl
http://portalwiedzy.onet.pl